We krijgen vaak vragen van mensen die trouwambtenaar willen worden of van collega’s uit het land. Daarom hebben we hier de antwoorden op de meest gestelde vragen verzameld.
De meest gestelde vraag is hoe je trouwambtenaar wordt. Dit betekent dat je officieel wordt aangewezen en beëdigd (vóór 1 januari 2020 heette dit een “benoeming”).
Heb je een vraag waarop je graag een antwoord wilt en staat deze vraag er nog niet tussen? Stuur dan een mail naar jaikwil@matrimonium.nl.
Hoe word ik trouwambtenaar?
Om trouwambtenaar (BABS) te worden, heb je een aanwijzing van een gemeente en een beëdiging door de rechtbank nodig. Deze beëdiging vindt altijd plaats op voordracht van een gemeente en kan niet door jezelf worden aangevraagd.
Als je BABS wilt worden, kun je solliciteren bij een gemeente. Wie geen aanwijzing heeft, maar wel huwelijksceremonies verzorgt, is geen trouwambtenaar maar ceremoniespreker.
De aanwijzing is geldig in de gemeente die je heeft aangewezen, terwijl de beëdiging landelijk geldig is. De aanwijzing en beëdiging zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder beëdiging heeft de aanwijzing geen rechtskracht, en omgekeerd.
Heb je een aanwijzing die afloopt en vind je daarna pas een nieuwe gemeente om als BABS aan de slag te gaan, dan is een nieuwe beëdiging nodig. Veel gemeenten bieden de mogelijkheid om een eenmalige aanwijzing aan te vragen om als gast-BABS een huwelijk te voltrekken. Dit kan alleen als je al een lopende beëdiging hebt.
De beëdiging vindt plaats bij de arrondissementsrechtbank van het rechtsgebied van de gemeente, waarbij je kunt kiezen tussen het afleggen van een eed of een belofte.
Kan ik in het buitenland een huwelijk voltrekken?
Dat is afhankelijk van het land waar het bruidspaar dat wilt doen. Niet in elk land is dat mogelijk. Informeer even bij de autoriteiten van desbetreffend land wat de mogelijkheden zijn. Een ambassade kan het bruidspaar al verder helpen en jou van deze informatie voorzien. Goed om te weten is dat het bruidspaar trouwt naar het recht van het land waar je wettig een ja-woord aan ze vraagt. Toch iets om over na te denken.
Welke vraag stel jij, als babs, aan het bruidspaar?
In het burgerlijk wetboek (Artikel 67) is vastgelegd wat het echtpaar elkaar moet beloven.
- De aanstaande echtgenoten moeten ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand en in tegenwoordigheid van de getuigen verklaren, dat zij elkander aannemen tot echtgenoten en dat zij getrouw alle plichten zullen vervullen, die door de wet aan de huwelijkse staat worden verbonden.
- Terstond nadat deze verklaring is afgelegd, verklaart de ambtenaar van de burgerlijke stand, dat partijen door de echt aan elkander zijn verbonden, en maakt hij daarvan in het daartoe bestemde register een akte op.
De vraag is dan ook: <Naam 1> neemt u <Naam 2> aan tot uw echtgeno(o)t(e) en belooft u getrouw alle plichten te zullen vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbindt? Wat is hierop uw antwoord?
Natuurlijk kan hier wel een aanvulling op komen, maar dit gedeelte is verplicht. Het antwoord moet bevestigend zijn, dat is het zogenaamde JAWOORD.
‘Dan, verklaar ik, als ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente <naam gemeente waar het huwelijk wordt voltrokken>, dat <naam 1> en <naam 2> vanaf dit moment door de echt met elkaar zijn verbonden.’
Hoeveel getuigen mag een bruidspaar vragen?
Bruidsparen mogen minimaal 2 en maximaal 4 getuigen vragen. De getuige moet wel 18 jaar of ouder zijn, ongeacht welke nationaliteit, en in het bezit zijn van een geldig identiteitsbewijs.
Een van de getuigen is verstandelijk gehandicapt, mag die wel getuige zijn?
Dat mag, als hij of zij maar minimaal 18 jaar is en in het bezit van een geldig id-bewijs.
Wat als één van de getuigen op het laatste moment verhinderd is?
Zolang er nog minimaal 2 andere getuigen zijn is er niks aan de hand, anders zal iemand anders getuige moeten zijn. Gelukkig mag je tegenwoordig zonder geldig id-bewijs de straat niet meer op, dus dat komt altijd goed. Ook op het laatste moment nog.
Wat is naamgebruik?
Naamgebruik wil zeggen dat de achternaam niet wordt wijzigt, maar dat ook de naam van de echtgenoot of echtgenote gebruikt kan worden als aanspreeknaam. Door officiële instanties word diegene dan met die naam aangesproken. In het paspoort blijft altijd de eigen naam behouden, en er kan alleen gekozen worden voor de vermelding “echtgenoot van” (e/v) of “partner van”(p/v).
Wat gebeurt er met de achternaam na het huwelijk?
Dat is afhankelijk van de nationaliteit die de bruid of bruidegom heeft. Die bepaalt namelijk zijn of haar naamrecht. Is dat Nederlands, dan kan diegene altijd zijn of haar eigen naam behouden. Nederland kent alleen naamgebruik (zie hierboven). In veel andere landen is het wel mogelijk om een naam te wijzigen na een huwelijk, maar dat moet dan bij die autoriteiten moeten regelen. Als de bruid of bruidegom dan een nieuw paspoort heeft met daarin de naam na het huwelijk, dan wordt dat in de Basisregistratie Personen (BRP) ook aangepast.